Κέρδισε ο Obama!

Ο Μπάρακ Ομπάμα παρά το γεγονός ότι διαχειρίστηκε τη χειρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων 60 ετών κέρδισε τη δεύτερη συνεχόμενη προεδρία των Η.Π.Α και έχει κάθε λόγο να νιώθει πιο αισιόδοξος. Η ύφεση είναι σε ανάσχεση, η ανεργία αναμένεται να μειωθεί, οι κοινωνικές παροχές που ξεκίνησε να εφαρμόζει μπορούν να δώσουν μια ανακούφιση στο τεράστιο πρόβλημα ανισότητας της αμερικανικής κοινωνίας. Ο Μιτ Ρόμνεϋ μάλλον πλήρωσε την εξαιρετικά συντηρητική του προσέγγιση σε βαθμό αναλγησίας στα περισσότερα κοινωνικά προβλήματα, μην μπορώντας να κεφαλαιοποιήσει την κρίση, τα ελλείμματα και το τεράστιο χρέος της αμερικανικής οικονομίας. (μην κάνουμε συγκρίσεις με την Ελλάδα, εντελώς άλλη κατάσταση!)

Η Ευρώπη και ιδιαίτερα οι χώρες που μαστίζονται από την κρίση, έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένες. Η επεκτατική πολιτική Ομπάμα δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστη την Ευρώπη και δυσκολεύει την προσήλωση στην αυστηρή πολιτική δημοσιονομικής πειθαρχίας που ευαγγελίζεται το Βερολίνο και η Άγκελα Μέρκελ.

Ελπίζω το λαϊκίστικο λόμπυ της Ελλάδας να μην κάνει όνειρα για άνοιγμα κρουνών και επιστροφή στο πάρτυ με τα δανεικά. Η όποια χαλάρωση της Ευρώπης και γενικότερα του διεθνούς παράγοντα μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα για τη χώρα μόνο αν συνεχίσει τη δημοσιονομική προσαρμογή και ασφαλώς προσαρμόσει την οικονομία της σε δυτικά πρότυπα. Τότε ασφαλώς θα μπορεί να διευρύνει τη βάση αυτών που "την πληρώνουν" και να έχει οφέλη η πλατιά μάζα του ελληνικού λαού. Αλλά για να γίνουν αυτά θέλει πολύ χρόνο, πολλή δουλειά και πολλή θέληση. Ειδικά το τελευταίο δεν βλέπω να υπάρχει ούτε στην συμπολίτευση ούτε στην αντιπολίτευση.

Για τον αμερικανό φιλελεύθερο πολίτη πάντως η εκλογή του Ομπάμα είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να περιμένει. Οι ακραίες διακηρύξεις του ρεπουμπλικανισμού που φάνηκε να αποδέχεται χωρίς αντιστάσεις ο Ρόμνεϋ για τις αμβλώσεις, τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, το σύστημα υγείας, την οπλοκατοχή, τους μετανάστες, την ομοσπονδιακή βοήθεια σε περιπτώσεις καταστροφών κλπ σίγουρα δεν είναι ό,τι καλύτερο για μια κοινωνία που παραμένει η πιο πολυπολιτισμική και ανοιχτή του πλανήτη.

Τελειώνω με δυο βίντεο. Είναι η νικητήρια ομιλία του Ομπάμα και η ομιλία αποδοχής της ήττας του Ρόμνεϋ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι φουλ στην αμερικανιά και οι δύο. Όμως είναι και οι δύο εξαιρετικές ομιλίες γεμάτες πολιτικό πολιτισμό.