Κοινοβουλευτική ηθική

Στη χθεσινή συνεδρίαση της ολομέλειας του Κοινοβουλίου κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την ψήφιση του προϋπολογισμού για το 2013 ακούστηκαν πολλές απόψεις. Άλλες υπέρ της ψήφισης, άλλες κατά. Άλλες ήρεμες, άλλες έντονες. Άλλες γεμάτες καραγκιοζιλίκια, άλλες σοβαρές, λογικές και συγκροτημένες.

Υπήρξαν και δύο τοποθετήσεις που μάλλον ξεπέρασαν τα όρια.

Η μία η γνωστή, του Στάθη Παναγούλη του ΣΥΡΙΖΑ (και πρώην του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ, της ΠΟΛΑΝ και του ΔΗΚΚΙ) που έχει ήδη προκαλέσει πολιτική θύελλα. Ο "αριστερός" Στάθης Παναγούλης απειλεί ευθέως με λιντσάρισμα μέχρι θανάτου αυτούς που ψηφίζουν τα μέτρα και τον προϋπολογισμό. Εντάξει ο ίδιος εύχεται να μην έχουν αυτήν την τύχη οι βουλευτές, αλλά πάντως τους προειδοποιεί!

(Απόσπασμα από τα πρακτικά της βουλής):

            ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ: (...)

Να παρακαλάτε –αυτό είναι μια προσωπική μου άποψη που θα πω τώρα, τελειώνοντας, κυρία Πρόεδρε, και δεν έχει καμία σχέση ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ο Τσίπρας, γιατί ό,τι γίνεται το κάνει το Τσίπρας, το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, έχω δικαίωμα να πω την προσωπική μου άποψη- κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που υπογράψατε τα μνημόνια να περάσετε από ειδικό δικαστήριο.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Κλείστε παρακαλώ, γιατί εκθέτετε το Προεδρείο τώρα.

ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ: Αυτό σας εύχομαι και εγώ προσωπικά, παρά να βρείτε ορισμένοι από εσάς το τέλος του πρεσβευτή των ΗΠΑ πριν λίγους μήνες στη Λιβύη.

Καλή σας τύχη.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ)

Η άλλη είναι εξίσου προκλητική και ανήκει στον βουλευτή Βοιωτίας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Σταθά (πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ), ο οποίος αποκάλεσε τον υπουργό οικονομικών της Γερμανίας Σόιμπλε "κουτσό"! Επειδή όμως δεν "την είπε" στους πολιτικούς της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ όπως ο Παναγούλης, αλλά στον Σόιμπλε, που και οι ίδιοι τον βρίζουν στα κρυφά, γι' αυτό προφανώς και δεν έγινε ο ίδιος ντόρος με τον Παναγούλη. 

Πάντως αναρωτιέμαι, ο "αριστερός ανθρωπιστής" Αλέξης Τσίπρας, πώς νιώθει που ένας βουλευτής του κόμματός του αποκαλεί από το βήμα του ελληνικού κοινοβουλίου έναν άνθρωπο "κουτσό";

(Απόσπασμα από τα πρακτικά της βουλής):

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΑΘΑΣ: (...) 

Επειδή είμαι συνέχεια έξω στο δρόμο, όπως και πολλοί από εσάς, μετά από το χθεσινό που άκουσα με τον Σόιμπλε, έβγαλα το εξής συμπέρασμα τελικά. Εκεί που περίμενα πραγματικά ότι αυτές οι πολιτικές -και δεν μιλάμε μόνο για την Ελλάδα, μιλάμε για όλη την Ευρώπη- θα την βρουν από  το λαό, τελικά αυτές οι κυβερνήσεις που εκπροσωπούν αυτές οι πολιτικές θα την βρουν από τον κουτσό. Αυτό κατάλαβα εγώ. Και βλέπω ότι αυτός έχει τον σκοπό του και καλά κάνει. 

* Τα πρακτικά της συνεδρίασης της 10/11/2012

**Ολόκληρο το πρώτο μέρος της συνεδρίασης της 10/11/2012 σε μαγνητοσκόπηση

Πεζοδρόμιο ή πάρκιγκ;

Οδός Ετεοκλέους, Χαριλάου, Θεσσαλονίκη.

Η άσφαλτος για τους πεζούς, τα πεζοδρόμια για τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.

Το πεζοδρόμιο από τη μία άκρη ως την άλλη μόνιμη θέση στάθμευσης και μάλιστα με κουκούλα.

Πεζοδρόμια αδιάβατα. Είπαμε, οι πεζοί από το δρόμο.

Όταν βγήκε ο Μπουτάρης δήμαρχος δήλωσε ότι κάθε δημοτικό διαμέρισμα (τώρα δημοτική κοινότητα) θα γίνει ένα μικρό δημαρχείο. Το δημαρχείο λοιπόν της περιοχής μας (Ε' δημοτική κοινότητα) τι λέει και τι κάνει; Η ίδια κατάσταση επικρατεί στους περισσότερους δρόμους της περιοχής Χαριλάου (και σε πολλές ακόμη βεβαίως όλου του Δήμου). Τα πασαλάκια στις άκρες των πεζοδρομίων είναι το πιο απλό που μπορώ να φανταστώ. Επιτέλους τοποθετήστε τα.

Η καφρίλα η δική μας είναι δεδομένη. Όσο μας δίνουν χώρο θα παρκάρουμε όπου γουστάρουμε.

Έλεγχος εισιτηρίων

Χθες η καγκελάριος της Γερμανίας Μέρκελ δήλωνε στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο: «Δεν είναι δυνατό οι αστικές συγκοινωνίες να μην μπορούν να εισπράξουν τα κόμιστρα και οι φορολογικές υπηρεσίες τα έσοδα» αναφερόμενη στην Ελλάδα και τα προβλήματά της.

Πριν από λίγους μήνες ο υπουργός Ανάπτυξης, ο κ. Χατζηδάκης δήλωσε με σιγουριά ότι μέχρι το τέλος του έτους η εισιτηριοδιαφυγή θα έχει περιοριστεί στο μισό. Μίλησε μάλιστα και για άμεσο σχέδιο αναδιάταξης των μηχανισμών ελέγχων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω τι γίνεται στην Αθήνα αλλά για τη Θεσσαλονίκη έχω πλήρη γνώση.

Χρησιμοποιώ το λεωφορείο του ΟΑΣΘ πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό. Είτε γιατί η βενζίνη έχει γίνει πανάκριβη, είτε γιατί το πάρκιγκ στο κέντρο έχει δυσκολέψει λόγω της μείωσης των θέσεων στάθμευσης. Σας πληροφορώ ότι έχω να δω ελεγκτή στο λεωφορείο πολλά χρόνια. Και σίγουρα κανέναν από τότε που ο υπουργός έκανε τις παραπάνω δηλώσεις. Μια συμπαθητική κοπέλα από τα μεγάφωνα μας προειδοποιεί να ακυρώσουμε το εισιτήριό μας διότι διεξάγονται συνεχείς έλεγχοι!!! Δεν συγκινούνται και πολλοί. Σχεδόν οι μισοί δεν πληρώνουν εισιτήριο. Άλλωστε όλοι ξέρουν ότι αυτά που λέει η κοπέλα είναι για τα μάτια του κόσμου. Οι περισσότεροι έχουν ξεχάσει πώς είναι να μπαίνει ελεγκτής στο λεωφορείο.

Τελικά ο περίφημος πόλεμος κατά της εισιτηριοδιαφυγής που εξήγγειλε ο κ. Χατζηδάκης τι έγινε; Φταίνε οι μηχανισμοί του υπουργείου; Φταίει η διοίκηση του ΟΑΣΘ; Φταίνε οι υπάλληλοι του οργανισμού οι οποίοι δεν επιδεικνύουν τον απαιτούμενο ζήλο; Το σίγουρο είναι ότι φταίνε όλοι μαζί διότι ξέρουμε εδώ και χρόνια ότι και οι μηχανισμοί του υπουργείου είναι άχρηστοι και η διοίκηση του ΟΑΣΘ είναι ανίκανη να εισπράξει τα έσοδα που πρέπει να εισπράττει και οι υπάλληλοι βαριούνται να κάνουν τη δουλειά τους. Μάλιστα οι συγκεκριμένοι (οι υπάλληλοι) το πάνε ακόμη παρακάτω. Απεργούν διαμαρτυρόμενοι για τις νέες αυξήσεις, αλλά αρνούνται να κάνουν τη δουλειά τους και να ελέγχουν αν ο κόσμος πληρώνει εισιτήριο, γνωρίζοντας ότι αυτός είναι ο κύριος παράγοντας που μας οδηγεί σ' αυτές.

Την τελική ευθύνη δεν παύει να την έχει ο υπουργός. Αυτός ο οποίος, είτε συνειδητά μας δουλεύει και δεν κάνει τίποτα από αυτά που υποσχέθηκε, είτε είναι ανίκανος να κάνει τη δουλειά του και να επιβάλει το αυτονόητο. 

Το ποιος την πληρώνει και θα τη πληρώνει το ξέρουμε. Ο μαλάκας που ακυρώνει σήμερα το εισιτηριάκι των 80 ή 90 λεπτών και θα συνεχίσει να το ακυρώνει από τον Γενάρη ή τον Φλεβάρη οπότε θα ισχύσουν οι νέες αυξήσεις. 

Κέρδισε ο Obama!

Ο Μπάρακ Ομπάμα παρά το γεγονός ότι διαχειρίστηκε τη χειρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων 60 ετών κέρδισε τη δεύτερη συνεχόμενη προεδρία των Η.Π.Α και έχει κάθε λόγο να νιώθει πιο αισιόδοξος. Η ύφεση είναι σε ανάσχεση, η ανεργία αναμένεται να μειωθεί, οι κοινωνικές παροχές που ξεκίνησε να εφαρμόζει μπορούν να δώσουν μια ανακούφιση στο τεράστιο πρόβλημα ανισότητας της αμερικανικής κοινωνίας. Ο Μιτ Ρόμνεϋ μάλλον πλήρωσε την εξαιρετικά συντηρητική του προσέγγιση σε βαθμό αναλγησίας στα περισσότερα κοινωνικά προβλήματα, μην μπορώντας να κεφαλαιοποιήσει την κρίση, τα ελλείμματα και το τεράστιο χρέος της αμερικανικής οικονομίας. (μην κάνουμε συγκρίσεις με την Ελλάδα, εντελώς άλλη κατάσταση!)

Η Ευρώπη και ιδιαίτερα οι χώρες που μαστίζονται από την κρίση, έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένες. Η επεκτατική πολιτική Ομπάμα δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστη την Ευρώπη και δυσκολεύει την προσήλωση στην αυστηρή πολιτική δημοσιονομικής πειθαρχίας που ευαγγελίζεται το Βερολίνο και η Άγκελα Μέρκελ.

Ελπίζω το λαϊκίστικο λόμπυ της Ελλάδας να μην κάνει όνειρα για άνοιγμα κρουνών και επιστροφή στο πάρτυ με τα δανεικά. Η όποια χαλάρωση της Ευρώπης και γενικότερα του διεθνούς παράγοντα μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα για τη χώρα μόνο αν συνεχίσει τη δημοσιονομική προσαρμογή και ασφαλώς προσαρμόσει την οικονομία της σε δυτικά πρότυπα. Τότε ασφαλώς θα μπορεί να διευρύνει τη βάση αυτών που "την πληρώνουν" και να έχει οφέλη η πλατιά μάζα του ελληνικού λαού. Αλλά για να γίνουν αυτά θέλει πολύ χρόνο, πολλή δουλειά και πολλή θέληση. Ειδικά το τελευταίο δεν βλέπω να υπάρχει ούτε στην συμπολίτευση ούτε στην αντιπολίτευση.

Για τον αμερικανό φιλελεύθερο πολίτη πάντως η εκλογή του Ομπάμα είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να περιμένει. Οι ακραίες διακηρύξεις του ρεπουμπλικανισμού που φάνηκε να αποδέχεται χωρίς αντιστάσεις ο Ρόμνεϋ για τις αμβλώσεις, τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, το σύστημα υγείας, την οπλοκατοχή, τους μετανάστες, την ομοσπονδιακή βοήθεια σε περιπτώσεις καταστροφών κλπ σίγουρα δεν είναι ό,τι καλύτερο για μια κοινωνία που παραμένει η πιο πολυπολιτισμική και ανοιχτή του πλανήτη.

Τελειώνω με δυο βίντεο. Είναι η νικητήρια ομιλία του Ομπάμα και η ομιλία αποδοχής της ήττας του Ρόμνεϋ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι φουλ στην αμερικανιά και οι δύο. Όμως είναι και οι δύο εξαιρετικές ομιλίες γεμάτες πολιτικό πολιτισμό.

Κυριακή στα μουσεία

Η Θεσσαλονίκη έχει μερικά πολύ ωραία μουσεία. Κυριακή πρωί επισκέφτηκα τα δύο σημαντικότερα, το Αρχαιολογικό και το Βυζαντινό.

Το Αρχαιολογικό, παλαιότερο με πιο ενδιαφέρουσες εκθέσεις αλλά όχι όσο περιποιημένο θα το ήθελα. Τρομερά τα ευρήματα του χρυσού των μακεδόνων. Έχει έναν κρατήρα από κράμα χαλκού και κασσίτερου (σ.σ. ευχαριστώ τον Lucretius για τη διόρθωση!) που βρέθηκε σε αρχαίο μακεδονικό τάφο στην περιοχή του Δερβενίου καταπληκτικό! (ουσιαστικά είναι το σήμα κατατεθέν του μουσείου μετά τη μεταφορά της χρυσής λάρνακας του Φιλίππου στη Βεργίνα). Πολύ κατατοπιστική και η περιοδική έκθεση για τους εβραίους της Θεσσαλονίκης.

Στο Αρχαιολογικό έχει και εξωτερικό μέρος, με σαρκοφάγους της ρωμαϊκής περιόδου καθώς και δείγματα της καθημερινής ζωής της ίδιας περιόδου. Όμορφα διαμορφωμένος ο εξωτερικός χώρος. και ευτυχώς καθαρός και φροντισμένος.

Το Βυζαντινό Μουσείο είναι νεώτερο και φαίνεται. Πιο όμορφο αρχιτεκτονικά, πιο ωραία διαρρύθμιση, πιο περιποιημένο και σύγχρονο. Οι εκθέσεις ωραίες, θα προτιμούσα κάτι πιο εντυπωσιακό. Πάντως σου δίνει μια καλή εικόνα της τέχνης του Βυζαντίου, από τα πρωτοχριστιανικά χρόνια μέχρι και το τέλος της αυτοκρατορίας. Υπάρχουν και πολύ καλά δείγματα εκκλησιαστικής τέχνης από την οθωμανική περίοδο.

Πολύ ωραίο το καφέ του Αρχαιολογικού αλλά το καφέ-εστιατόριο του Βυζαντινού, το γνωστό Β είναι από τα καλύτερα της πόλης. Αξίζει μια επίσκεψη, ακόμη και σε ώρες που δε λειτουργεί το Μουσείο.

Για τις επισκέψεις μου αυτές δεν πλήρωσα ούτε ένα ευρώ. Κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα, κατά τη χειμερινή περίοδο είναι ελεύθερη η είσοδος σε όλα τα Μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους που ανήκουν στο δημόσιο. Στις ιστοσελίδες των Μουσείων έχει έναν κατάλογο με αυτούς που δικαιούνται δωρεάν ή μειωμένη είσοδο σε όλους αυτούς τους χώρους. Το 90% από αυτούς δεν καταλαβαίνω γιατί να έχει αυτό το δικαίωμα.

Να πω την αλήθεια δεν θα με χαλούσε να πλήρωνα είσοδο και να έβλεπα πιο εξυπηρετικούς και λιγότερο βαριεστημένους υπαλλήλους, κάνουν μπαμ από μακριά ότι κάνουν αγγαρεία. Κάποιοι κάθονται σταυροπόδι στην καρεκλίτσα τους και μυρίζουν "δημοσιουπαλληλίκι". Τόσο δύσκολο είναι ένα χαμόγελο;

Τα νέα μέτρα

Φτάσαμε πάλι στο σημείο "μηδέν". Εδώ που δεν έχει μπρος ή πίσω. Είτε ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο με τα περίφημα μέτρα των 13,5 δις μαζί με τις αλλαγές στα εργασιακά (οι οποίες, με βάση τις πληροφορίες και τις διαρροές αφορούν πια ένα πολύ μικρό ποσοστό μισθωτών του ιδιωτικού τομέα και μάλιστα των πιο ευνοημένων) είτε καταψηφίζεται και η χώρα εμφανίζεται ανακόλουθη προς τις συμβάσεις που έχει υπογράψει.

Η ΔΗΜΑΡ από τη στιγμή που πήρε το ρίσκο να συμμετέχει στην κυβέρνηση όφειλε να ξέρει ότι ο δρόμος είναι δύσκολος και προϋποθέτει οδυνηρές αποφάσεις. Τώρα είναι αργά. Οφείλει να υπερψηφίσει το πακέτο, ώστε να πάρει η χώρα την πολυθρύλητη δόση και να συνεχίζει να αναπνέει, έστω και υπό μηχανική υποστήριξη.

Το πρόβλημα είναι για πόσο καιρό θα αναπνέει με αυτόν τον τρόπο. Πολύ φοβάμαι ότι θα είναι για πολύ καιρό. Όσο η Νέα Δημοκρατία που έχει το μαχαίρι, έχει και το πεπόνι φοβάται και αυτή να έρθει σε σύγκρουση με τις πραγματικές αιτίες που κρατούν πίσω την ελληνική οικονομία και κοινωνία και όσο το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ πελαγοδρομούν σε ένα ανατροφοδοτούμενο πολιτικό χάος στο εσωτερικό τους, μην μπορώντας να υποστηρίξουν ουσιαστικά αυτό που περιμένει ο σοβαρός έλληνας κεντροαριστερός, δηλαδή τις μεταρρυθμίσεις και τη φυγή προς το εμπρός, πολύ φοβάμαι ότι το μέλλον δεν είναι ευοίωνο. Θα οδηγούμαστε σε νέα τελεσίγραφα, σε νέα μέτρα, σε διαρκείς φαύλους κύκλους ύφεσης.

Είναι προφανές βεβαίως ότι η ελληνική κοινωνία, ειδικά έτσι όπως είναι (κακο)μαθημένη να λειτουργεί δεν πρόκειται να ανεχτεί αυτούς τους κύκλους. Θα αντιδράσει και όπως συνήθως συμβαίνει, θα αντιδράσει με τον λάθος τρόπο. Φέρνοντας στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ και στην αξιωματική αντιπολίτευση τη Χρυσή Αυγή. Το τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την Ελλάδα κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει με ακρίβεια. Το παρελθόν και το παρόν των συγκεκριμένων πολιτικών σχηματισμών μόνο μαυρίλα και σκοτάδι μπορεί να μας υπόσχεται για το μέλλον.

Γι΄ αυτό προσωπικά δεν στέκομαι μόνο στην - αναγκαία ασφαλώς - ψήφιση του "πακέτου" των νέων μέτρων. Εκεί όπου θα κριθούν τα πάντα είναι στην επόμενη μέρα. Έχει τα κότσια ο Σαμαράς, ένας πολιτικός που η μέχρι τώρα πορεία του μόνο εμπιστοσύνη δεν σου προκαλεί και για τις ικανότητές του και για τις ιδέες του, να ηγηθεί αυτού του "βήματος προς τα εμπρός"; Πολύ αμφιβάλω, αν και η ιστορία έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι προσωπικότητες από το πουθενά, άνθρωποι από τους οποίους ποτέ δεν το περίμενες αναδείχτηκαν σε ιστορικές μορφές που έβαλαν τη σφραγίδα τους στην αναγέννηση των χωρών τους.