Πριν από λίγες μέρες συμπληρώθηκαν εφτά χρόνια από το θάνατο ενός μεγάλου, του Σταύρου Κουγιουμτζή που μας άφησε στις 12 του Μάρτη του 2005. Είναι ειρωνεία της τύχης μάλλον, αλλά ένα από πιο όμορφα τραγούδια που έγραψε ο Σταύρος Κουγιουμτζής είχε σαν τίτλο την ημερομηνία που έμελλε να είναι και η τελευταία της ζωής του. Το ερμήνευσε η Χαρούλα Αλεξίου (καταπληκτικά εννοείται). Στο βίντεο μιλάει και ο Ευγένιος Σπαθάρης για τον Σταύρο με πραγματικά πολύ συγκινητικό τρόπο.
Ο Σταύρος ήταν ένας από τους πιο γνήσιους έλληνες λαϊκούς συνθέτες και το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν ο πολύ χαμηλών τόνων χαρακτήρας του. Θα μπορούσες να τον χαρακτηρίσεις ως "αντιστάρ". Για τα αριστουργήματα που έχει γράψει, η προβολή που έχει εισπράξει είναι μηδαμινή. Πιστεύω ότι ο ίδιος δεν την επεδίωξε. Ίσως φταίει και το γεγονός ότι τα τραγούδια του τα ερμήνευσαν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής εντεχνολαϊκής σκηνής και πήραν αυτά όλη τη δόξα. Η Χαρούλα Αλεξίου που τραγουδάει στο βιντεάκι πιο πάνω. Ο Γιάννης Πάριος στα πρώτα του βήματα.
Ο Γιάννης Καλατζής που μεσουρανούσε στις αρχές της δεκαετίας του '70.
Η Άννα Βίσση φυσικά, η οποία έκανε τα πρώτα της βήματα σε ηλικία 16 χρονών τραγουδώντας τραγούδια του Κουγιουμτζή.
Η μακαρίτισσα η Βίκυ Μοσχολιού.
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη με την πρώτη της πολύ μεγάλη επιτυχία, το "Κόκκινο φουστάνι". (την πρώτη εκτέλεση του δίσκου την έφαγαν τα πνευματικά δικαιώματα της ΕΜΙ, οπότε αρκούμαστε σε ένα από τα αμέτρητα live που ακούστηκε το τραγούδι)
Αναμφίβολα όμως ο τραγουδιστής που σφράγισε το έργο του Σταύρου Κουγιουμτζή είναι ο Γιώργος Νταλάρας. Όμως αναμφίβολα επίσης, τα τραγούδια του Κουγιουμτζή είναι αυτά που ουσιαστικά απογείωσαν την καριέρα του Νταλάρα. Τραγούδησε πολλά τραγούδια του Σταύρου ο Νταλάρας, μερικά από αυτά είναι από αυτά που λέμε, "αθάνατα", τραγούδια που βρίσκονται στα χείλη του καθένα και της καθεμιάς. Δεν ξέρω ποια να πρωτοανεβάσω, διάλεξα μερικά από τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό. Ξεκινώ με ένα πολύ όμορφο βίντεο όπου ο Κουγιουμτζής είναι στο πιάνο και ο Νταλάρας ερμηνεύει το "Όταν ανθίζουν πασχαλιές"
Από τα πρώτα χρόνια της συνεργασίας τους. "Δίχως την καρδούλα σου"
Πιο μετά οι τεράστιες επιτυχίες. Ο δίσκος "Στα ψηλά τα παραθύρια". Ένα από τα όχι τόσο γνωστά τραγούδια του δίσκου, το "Κάποιος χτύπησε την πόρτα", φανταστικό ζεϊμπέκικο, από τις πιο μεγάλες λαϊκές συνθέσεις του Σταύρου.
Από τον ίδιο δίσκο, ίσως το πιο όμορφο τραγούδι του, το "Μη μου θυμώνεις μάτια μου"
Και πιο μετά κι άλλες μεγάλες επιτυχίες... "Ήταν πέντε, ήταν έξη"
"Του κάτω κόσμου τα πουλιά"
Και τη δεκαετία του '80 "Οι ελεύθεροι κι ωραίοι" (κι εδώ μας έφαγε η ΕΜΙ την πρώτη εκτέλεση, θα αρκεστούμε στο live)
Θα σε θυμόμαστε για πάντα Σταύρο Κουγιουμτζή, άλλωστε τα τραγούδια σου δεν θα μας αφήσουν ποτέ να σε ξεχάσουμε...
Ο Σταύρος ήταν ένας από τους πιο γνήσιους έλληνες λαϊκούς συνθέτες και το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν ο πολύ χαμηλών τόνων χαρακτήρας του. Θα μπορούσες να τον χαρακτηρίσεις ως "αντιστάρ". Για τα αριστουργήματα που έχει γράψει, η προβολή που έχει εισπράξει είναι μηδαμινή. Πιστεύω ότι ο ίδιος δεν την επεδίωξε. Ίσως φταίει και το γεγονός ότι τα τραγούδια του τα ερμήνευσαν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής εντεχνολαϊκής σκηνής και πήραν αυτά όλη τη δόξα. Η Χαρούλα Αλεξίου που τραγουδάει στο βιντεάκι πιο πάνω. Ο Γιάννης Πάριος στα πρώτα του βήματα.
Ο Γιάννης Καλατζής που μεσουρανούσε στις αρχές της δεκαετίας του '70.
Η Άννα Βίσση φυσικά, η οποία έκανε τα πρώτα της βήματα σε ηλικία 16 χρονών τραγουδώντας τραγούδια του Κουγιουμτζή.
Η μακαρίτισσα η Βίκυ Μοσχολιού.
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη με την πρώτη της πολύ μεγάλη επιτυχία, το "Κόκκινο φουστάνι". (την πρώτη εκτέλεση του δίσκου την έφαγαν τα πνευματικά δικαιώματα της ΕΜΙ, οπότε αρκούμαστε σε ένα από τα αμέτρητα live που ακούστηκε το τραγούδι)
Αναμφίβολα όμως ο τραγουδιστής που σφράγισε το έργο του Σταύρου Κουγιουμτζή είναι ο Γιώργος Νταλάρας. Όμως αναμφίβολα επίσης, τα τραγούδια του Κουγιουμτζή είναι αυτά που ουσιαστικά απογείωσαν την καριέρα του Νταλάρα. Τραγούδησε πολλά τραγούδια του Σταύρου ο Νταλάρας, μερικά από αυτά είναι από αυτά που λέμε, "αθάνατα", τραγούδια που βρίσκονται στα χείλη του καθένα και της καθεμιάς. Δεν ξέρω ποια να πρωτοανεβάσω, διάλεξα μερικά από τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό. Ξεκινώ με ένα πολύ όμορφο βίντεο όπου ο Κουγιουμτζής είναι στο πιάνο και ο Νταλάρας ερμηνεύει το "Όταν ανθίζουν πασχαλιές"
Από τα πρώτα χρόνια της συνεργασίας τους. "Δίχως την καρδούλα σου"
Πιο μετά οι τεράστιες επιτυχίες. Ο δίσκος "Στα ψηλά τα παραθύρια". Ένα από τα όχι τόσο γνωστά τραγούδια του δίσκου, το "Κάποιος χτύπησε την πόρτα", φανταστικό ζεϊμπέκικο, από τις πιο μεγάλες λαϊκές συνθέσεις του Σταύρου.
Από τον ίδιο δίσκο, ίσως το πιο όμορφο τραγούδι του, το "Μη μου θυμώνεις μάτια μου"
Και πιο μετά κι άλλες μεγάλες επιτυχίες... "Ήταν πέντε, ήταν έξη"
"Του κάτω κόσμου τα πουλιά"
Και τη δεκαετία του '80 "Οι ελεύθεροι κι ωραίοι" (κι εδώ μας έφαγε η ΕΜΙ την πρώτη εκτέλεση, θα αρκεστούμε στο live)
Θα σε θυμόμαστε για πάντα Σταύρο Κουγιουμτζή, άλλωστε τα τραγούδια σου δεν θα μας αφήσουν ποτέ να σε ξεχάσουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου