Η συγκλονιστική αυτή φωτογραφία που δείχνει μια γυναίκα να σώζεται από τα ορμητικά νερά, χάρη στην αυτοθυσία ενός περαστικού κάνει το γύρο του διαδικτύου σε Ελλάδα και εξωτερικό. Είναι από τις σημερινές (22/2/13) πλημμύρες που έπληξαν την Αττική. Η βροχόπτωση που σημειώθηκε ήταν πραγματικά πρωτοφανής, τα νούμερα τρομάζουν. Μετρήθηκαν κατά τόπους 130 χιλιοστά βροχής σε λίγες ώρες με ραγδαιότητες μέχρι και 300 mm/hr!
Δεν φταίνε όμως μόνο τα τρομακτικά ποσά βροχής για το χάλι που παρουσίασε σήμερα η Αθήνα. Άλλωστε πλημμύρες σημειώνονται κάθε δυο και τρεις με λιγότερο σοβαρά φαινόμενα. Φταίνε και ο απαράδεκτος πολεοδομικός σχεδιασμός, η αυθαίρετη δόμηση που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα ακάθεκτη, η πλημμελής συντήρηση των φρεατίων διαφυγής του νερού, ο πλημμελής καθαρισμός των ρεμάτων, το μπάζωμα ρεμάτων ακόμα και σήμερα από ανθρώπους που ζουν και κινούνται ανάμεσά μας.
Τα ΜΜΕ, τα social media κατακλύζονται καθημερινά από διαμαρτυρίες ανθρώπων με οικολογικές ανησυχίες για διάφορα θέματα. Για τη μη αναστρέψιμη καταστροφή στο περιβάλλον που θα επιφέρει η επένδυση στις Σκουριές Χαλκιδικής, για το πόσο θα επιβαρύνει το αστικό τοπίο στην Αθήνα η επένδυση στο Ελληνικό, για το πώς θα καταστρέψει τη ζωή των κατοίκων της Ευκαρπίας ο σταθμός μεταφόρτωσης απορριμάτων δυτικής Θεσσαλονίκης ή της Κερατέας ο χώρος υγειονομικής ταφής. Παρακολουθούμε πολύ δυναμικές διαμαρτυρίες που φτάνουν στα όρια ή και εκτός ορίων νόμων. Και όλα αυτά ενώ υπάρχει σοβαρός αντίλογος από επιστημονικές ομάδες για όλες τις περιπτώσεις, ότι τελικά η επιβάρυνση στο περιβάλλον θα είναι πολύ μικρότερη από αυτή που προβάλλεται από τους διαμαρτυρόμενους.
Και αναρωτιέμαι. Για τον πρωτοφανή βιασμό του περιβάλλοντος που συμβαίνει καθημερινά από ανθρώπους της "διπλανής πόρτας" που χτίζουν ένα αυθαιρετάκι πάνω σε μια κοίτη ποταμού ή αντιδρούν μετά μανίας στην κατεδάφιση τους, από δήμους που πρωτοστατούν σε "οικολογικές" διαμαρτυρίες αλλά ξεχνούν να καθαρίσουν τα φρεάτια των δρόμων τους κλπ γιατί δεν αντιδρά κανείς; Για τον πρωτοφανή βιασμό του περιβάλλοντος από τον καθένα μας, όταν πετούμε ανεξέλεγκτα σκουπίδια και μπάζα παντού, όταν δεν αλλάζουμε τον καταλύτη στο ΙΧ μας, όταν χρησιμοποιούμε νοβοπάν για να ζεσταθούμε, όταν βαριόμαστε να πετάξουμε τα ανακυκλώσιμα υλικά στους μπλε κάδους (όπου υπάρχουν) γιατί δε μιλάμε; Που είναι οι δυναμικές αντιδράσεις που βλέπουμε από τους δρόμους μέχρι και τα έδρανα της βουλής για τις Σκουριές, το Ελληνικό, την Ευκαρπία και την Κερατέα για το πολύ σοβαρό ζήτημα της καταπάτησης της δημόσιας γης και της συνεχούς υποβάθμισης του περιβάλλοντος;
Γιατί αυτοί που φωνάζουν για το χρυσό στις Σκουριές, για τους ουρανοξύστες στο Ελληνικό, για το ΣΜΑ στην Ευκαρπία ή για τον ΧΥΤΑ στην Κερατέα ξεχνούν ότι δίπλα από το σπίτι τους βιάζεται κατ΄εξακολούθηση το φυσικό περιβάλλον επιφέροντας βλάβες σε αυτό πολύ μεγαλύτερες από αυτές που θα επιφέρουν αυτά που πολεμούν; Ίσως διότι πολύ πιθανόν πολλοί από αυτούς να συμμετέχουν στο ένοχο παιχνίδι της καταστροφής.
Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος είναι ύψιστη υποχρέωση όχι μόνο της πολιτείας αλλά πάνω απ' όλα και κυρίως του καθενός από μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου