Τα χαμάμ της Θεσσαλονίκης (2)

Συνεχίζω με το θέμα των χαμάμ της Θεσσαλονίκης που ξεκίνησα την προηγούμενη εβδομάδα.

Η Θεσσαλονίκη, όπως είδαμε, έχει τέσσερα οθωμανικά χαμάμ, τα οποία εκτός από ιστορικά μνημεία θα μπορούσαν πολύ εύκολα να αποκτήσουν τη χρήση για την οποία χτίστηκαν! Δηλαδή να ξαναγίνουν χαμάμ, με ατμούς και ζεστά νερά και φυσικά πολύ κόσμο να τα επισκέπτεται. Κι αν νομίζετε ότι είναι μια ηλίθια ιδέα δικιά μου, μάλλον κάνετε λάθος. Σε διάφορες πόλεις απ' όπου πέρασαν οι οθωμανοί υπάρχουν και λειτουργούν σήμερα ιστορικά χαμάμ.

Φυσικά στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλες πόλεις της Τουρκίας:

στη Βουδαπέστη (όπου λειτουργούν τρία οθωμανικά λουτρά:

αλλά και στη Λευκωσία (στο ελληνικό τμήμα της πόλης) όπου πρόσφατα άνοιξε τις πύλες του ένα ιστορικό οθωμανικό χαμάμ.

Τα παραδείγματα αυτά δείχνουν καθαρά το δρόμο. Να ξαναλειτουργήσουν τα χαμάμ της Θεσσαλονίκης!!! Θα πάψουν να ρημάζουν (όπως τώρα), να είναι βρώμικες αποθήκες της αρχαιολογικής υπηρεσίας, ή να φιλοξενούν εκθέσεις μια φορά στους 3 μήνες. Θα γίνουν τόπος συνάντησης για τους κατοίκους και φυσικά θα προσελκύσουν πολλούς πολλούς τουρίστες. Μια ματιά στα διάφορα ταξιδιωτικά φόρα για την Κωνσταντινούπολη, τη Βουδαπέστη και τη Λευκωσία θα σας πείσει για το πόσο δημοφιλή είναι τα οθωμανικά χαμάμ εκεί, θεωρούνται από τα καλύτερα τουριστικά hotspots.

Άλλωστε δεν πάει πολύς καιρός από τότε που σταμάτησε η λειτουργία των δύο από τα τέσσερα λουτρά. Το 1981 έκλεισε το Πασά χαμάμ (Λουτρά Φοίνιξ) και το 1968 το Μπέη χαμάμ (Λουτρά Παράδεισος).

Εν πάσει περιπτώσει για να είμαστε ρεαλιστές. Δεν χρειάζεται να ανοίξουν όλα τα χαμάμ. Εκείνο στο οποίο πρέπει να επικεντρωθεί η προσπάθεια είναι το Μπέη χαμάμ στην Πλατεία Δικαστηρίων (που είναι και το πιο μεγάλο και όμορφο) και δευτερευόντως το Παζάρ χαμάμ στα Λουλουδάδικα, που είναι και στην καρδιά του ιστορικού κέντρου. Τα άλλα δύο είναι αρκετά πιο δύσκολο να αξιοποιηθούν, το μεν Γενί χαμάμ λειτουργεί ως "Αίγλη", το δε Πασά χαμάμ είναι πίσω από τον Βαρδάρη, χαμένο σε στενά με πολυκατοικίες, σε εντελώς αντιτουριστική περιοχή.

Φυσικά το μεγάλο πρόβλημα (όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα) είναι το ιδιοκτησιακό. Τα χαμάμ ανήκουν στο Υπουργείο Πολιτισμού (δηλαδή στο κράτος - ΩΧ!!!). Για να λειτουργήσουν λοιπόν οι συγκεκριμένοι χώροι ως λουτρά, θα πρέπει να παραχωρηθεί η εκμετάλλευση σε ιδιώτες (ΩΧ, ΩΧ, ΩΧ, είπα την κακή λέξη, ιδιώτης!!!) οι οποίοι θα επενδύσουν, θα ρίξουν λεφτά για να τα φτιάξουν και στη συνέχεια θα αποκομίσουν κέρδος (εδώ πάω για κρεμάλα... άκου ΚΕΡΔΟΣ;;;;, ΝΤΡΟΠΗ!!!)

Αυτά τα απλά πραγματάκια για άλλη κράτη, εδώ στην Ελλάδα μοιάζουν βουνό. Γι' αυτό αν με ρωτάτε για το αν είμαι αισιόδοξος ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, θα σας πω όχι. Η προσπάθεια όμως πρέπει να γίνει. Το γεγονός ότι υπάρχουν κάποια ανοιχτά μυαλά στην τωρινή διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης ίσως αφήνει μια χαραμάδα ελπίδας.